1. Een gouden kleinood van David tot lering, voor den opperzangmeester, op Schusan Eduth;
2. Als hij gevochten had met de Syriers van Mesopotamie, en met de Syriers van Zoba; en Joab wederkwam, en de Edomieten sloeg in het Zoutdal, twaalf duizend.
3. O God! Gij hadt ons verstoten, Gij hadt ons gescheurd, Gij zijt toornig geweest; keer weder tot ons.
4. Gij hebt het land geschud, Gij hebt het gespleten; genees zijn breuken, want het wankelt.
5. Gij hebt Uw volk een harde zaak doen zien; Gij hebt ons gedrenkt met zwijmelwijn.
6. [Maar] [nu] hebt Gij dengenen, die U vrezen, een banier gegeven, om [die] op te werpen, vanwege de waarheid. Sela.
7. Opdat Uw beminden zouden bevrijd worden; geef heil [door] Uw rechterhand, en verhoor ons.
8. God heeft gesproken in Zijn heiligdom; [dies] zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.
9. Gilead is mijn, en Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.
10. Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen! juich over mij, o gij Palestina!
11. Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?
12. Zult Gij het niet zijn, o God! [Die] ons verstoten hadt, en niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?
13. Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid, want 's mensen heil is ijdelheid.
14. In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.