God is genadig. Zijn eisen zijn redelijk, in overeenstemming met de goedheid en goedertierenheid van Zijn karakter. Het doel van de Sabbat was dat de gehele mensheid een zegen zou ontvangen. De mens was niet gemaakt om een bestemming aan de Sabbat te geven, want de Sabbat was gemaakt na de schepping van de mens om in zijn behoeften te voorzien. Nadat God in zes dagen de wereld had geschapen, rustte Hij, en heiligde en zegende de dag, waarop Hij had gerust van al Zijn werk dat Hij geschapen en gemaakt had. Hij zonderde deze bijzondere dag af voor de mens om te rusten van zijn werk, opdat, wanneer hij de aarde hier beneden en de hemelen hier boven zou aanschouwen, hij zou gedenken dat God dit alles in zes dagen had geschapen en rustte op de zevende dag; en dat, wanneer hij de tastbare bewijzen van Gods oneindige wijsheid zou zien, zijn hart overvol zou worden van liefde en eerbied voor zijn Maker.
Om de Sabbat te heiligen, is het niet nodig dat we ons opsluiten binnen vier muren, ons verre houden van de prachtige natuur en van de vrije, versterkende lucht des hemels. In geen geval moeten we ons inlaten met werk of zakelijke transacties, dat onze geest afwendt van de Sabbat des Heren, die Hij geheiligd heeft. We mogen zelfs niet toelaten dat we ons in gedachten bezig houden met dingen van een werelds karakter. Maar de geest kan niet verkwikt, bezield en verheven worden wanneer we al de uren van de Sabbat moeten blijven binnen vier muren, luisterende naar lange preken en lang-dradige, vormelijke gebeden. Van de Sabbat des Heren wordt een verkeerd gebruik gemaakt, wanneer die aldus wordt gevierd. Hef doel, waarvoor hij werd ingesteld, is 1871, Vol. 2, blz. 582--585 niet bereikt. De Sabbat was gemaakt om de mens, om hem ten zegen te zijn door zijn geest af te leiden van de wereldse bezigheden en zich te verdiepen in de goedheid en heerlijkheid Gods. Hef is nodig dat Gods volk vergadert om over Hem te spreken, om van gedachten en ideeën te wisselen aangaande de waarheden, vervat in Zijn Woord en een gedeelte van de tijd te wijden aan gepast gebed. Maar die diensten, zelfs op Sabbat, moeten niet saai gemaakt worden door hun lange duur en gebrek aan belangstelling.
HET BOEK DER NATUUR
Gedurende een gedeelte van de dag moeten allen een gelegenheid hebben om naar buiten te gaan. .Hoe kunnen kinderen een juister kennis van God verkrijgen en een betere indruk ontvangen, dan door een gedeelte van de tijd buiten door te brengen, niet om te spelen, maar in gezelschap van hun ouders? Laat ze met hun jong verstand met God gemeenschap krijgen te midden van de prachtige natuur, laat men hen wijzen op de tekenen van Zijn liefde voor de mens in Zijn geschapen werken, en dat zal hen aantrekken en belang inboezemen. Daar lopen ze geen gevaar om het karakter Gods te vereenzelvigen met alles wat niet mag en verboden is; maar wanneer ze die prachtige dingen zien, die Hij heeft geschapen tot geluk van de mens, dan gaan ze Hem als een tedere, liefdevolle Vader kennen. Ze gaan dan zien dat al Zijn verboden en geboden niet louter gegeven zijn om Zijn macht en autoriteit aan te tonen, maar dat Hij het geluk van Zijn kinderen op het oog heeft. Wanneer van het karakter Gods gezien worden de facetten van liefde, goedertierenheid, schoonheid en aantrekkelijkheid, worden ze getrokken om Hem lief te hebben. Gij kunt hen wijzen op de aardige vogeltjes, die op de takken blijde hun liedje zitten te kwelen, op het grastapijt en de prachtig gekleurde bloemen, die hun geur in de lucht verspreiden. Dat alles verkondigt de liefde en de bekwaamheid van de hemelse Kunstenaar, en getuigt van de heerlijkheid Gods.
Ouders, waarom wordt er geen gebruik gemaakt van de kostelijke lessen, die God gegeven heeft in het boek der natuur, om onze kinderen een juist idee van Zijn karakter te geven? Zij, die het eenvoudige niet meer betrachten en geen oog meer hebben voor het mooie in de natuur, kunnen geestelijk niet wassen. Zij kunnen het meesterschap en de macht Gods niet begrijpen, zoals dat in Zijn geschapen werken tot openbaring komt; daarom worden hun harten niet verkwikt en bezield met nieuwe liefde en belangstelling en staan ze niet vol verbazing en eerbied, wanneer ze God in de natuur zien.
Allen die God liefhebben, moeten doen wat ze kunnen om de Sabbat te maken tot een blijdschap, heilig en verheven. Ze kunnen dat niet doen door hun eigen genoegens uit te leven in zondige, verboden vermaken. Toch kunnen ze veel doen om de Sabbat in hun gezinnen te verheffen en daarvan de belangwekkendste dag van de week te maken. We moeten de tijd er af nemen om ons met onze kinderen bezig te houden. Een verandering zal een prettige invloed op hen hebben. We kunnen met hen gaan wandelen in de vrije natuur; we kunnen met hen in het bos of in de heerlijke zon gaan zitten, waar we hun rusteloze geest trachten bezig te houden door met hen te spreken over de werken Gods, en hun liefde en eerbied inboezemen door hun aandacht te vestigen op de prachtige natuurtaferelen.
De Sabbat moet zo belangwekkend gemaakt worden in onze gezinnen, dat zijn wekelijkse terugkeer met blijdschap verwelkomd wordt. Op geen betere wijze kunnen ouders de Sabbat verheerlijken en gedenken, dan door middelen te vinden om hun gezinnen dienaangaande op de juiste manier voor te lichten en hun belangstelling te wekken voor geestelijke aangelegenheden, door hun een juist beeld te geven van Gods karakter, alsmede wat Hij van ons verwacht om op te wassen tot een volmaakt Christelijk karakter en verkrijging van het eeuwige leven. Ouders, maakt de Sabbat tot een verlustiging, zodat uw kinderen met blijdschap daarnaar uitzien en die in hun hart reeds verwelkomen.