"De vreze des Heren is het beginsel der wijsheid." Allen die een beroep uitoefenen, welk dat ook is, hebben Goddelijke wijsheid nodig. Maar de arts in het bijzonder heeft deze wijsheid nodig, gezien hij met alle soorten van mensen en ziekten te maken heeft. Hij bekleedt een plaats die nog verantwoordelijker is dan die van de prediker des Evangelies. Hij is geroepen om een medearbeider van Christus te zijn en is aangewezen op vaste gods-dienstige beginselen en een nauwe verbinding met de God der wijsheid. Wanneer hij bij God te rade gaat, zal de grote Heelmeester naast hem staan in zijn arbeid en zal hij met de grootste voorzichtigheid te werk gaan opdat hij een van Gods schepselen door zijn verkeerde behandeling niet benadeelt. Hij moet beginselvast zijn, onwrikbaar als een rots, en toch vriendelijk en hoffelijk. Hij moet de verantwoordelijkheid van zijn beroep gevoelen en zijn praktijk moet laten zien dat hij gedreven wordt door zuivere onzelfzuchtige redenen, en verlangend is de leer van Christus in alle dingen hoog te hou-den. Zo'n dokter zal een waardigheid over zich hebben als uit de hemel gekomen en zal in de wereld een krachtig werktuig zijn ten goede. Hoewel hij misschien niet gewaardeerd wordt door degenen die niet in verbinding staan met God, zo zal hij nochtans door de hemel geeerd worden. In Gods oog zal hij kostelijker zijn dan goud, ja dan hef goud van Ophir....
Er zijn tal van manieren om de geneeskunde uit te oefenen, doch er is slechts één manier die door de hemel wordt goedgekeurd. Gods geneesmiddelen zijn de eenvoudige middelen der natuur, die door hun krachtige werkingen het gestel niet zullen verzwakken of benadelen. Zuivere lucht en water, reinheid, een juist diëet, reinheid des levens en een vast vertrouwen op God zijn geneesmiddelen waardoor bij gebrek er aan duizenden sterven; deze geneesmiddelen geraken echter uit de tijd omdat een juiste toepassing werk vereist, en hierop zijn de mensen niet meer gesteld. Frisse lucht, beweging, zuiver water en alom toegepaste zindelijkheid vallen met slechts weinig kosten onder ieders bereik; maar patentgeneesmiddelen zijn duur, zowel wat betreft de uitgaven als het resultaat dat wordt uitgeoefend op het gestel.
Het werk van de christelijke arts eindigt niet met het genezen van de lichamelijke ziekten zijn kunde moet zich ook richten op de ziekten des geestes, op het redden van de ziel. Het mag dan niet tot zijn taak behoren, tenzij er om gevraagd wordt, om een of ander theoretisch punt van de waarheid naar voren te brengen, maar hij kan in ieder geval zijn patiënten op Christus wijzen. De lessen van de Goddelijke Leraar zijn altijd van pas. Hij kan bijvoorbeeld de aandacht van de bedrukte vestigen op de altijd nieuwe tekenen van Gods liefde en zorg, op Zijn wijsheid en goedheid, als geopenbaard in Zijn geschapen werken. De geest kan dan door de natuur geleid worden op de natuur van God en ingesteld worden op de hemel, die Hij bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.
De dokter behoort te weten hoe hij moet bidden. In vele gevallen moet hij het lijden vermeerderen om het leven te redden; en of nu de patiënt een Christen is of niet, zo zal hij zich geruster gevoelen wanneer hij weet dat deze dokter God vreest. Gebed zal de zieken een blijvend vertrouwen geven; en heel vaak, wanneer hun gevallen in ootmoedig vertrouwen gebracht worden voor de troon van de Grote Heelmeester, zal dat meer voor hen doen dan al de verdovingsmiddelen die hen worden toegediend.
ERKENNING VAN DE VERHOUDING VAN ZONDE TOT ZIEKTE
Satan is de vader der ziekte; en de dokter moet zijn werk en macht tegengaan. Ziekte des geestes is alleszins overheersend. Negen tienden van de ziekten waaraan mensen lijden, komen hieruit voort. Het is heel goed mogelijk dat een of andere moeilijkheid in het gezin als een kanker vreet aan de ziel en de levenskrachten verzwakt. Zelfverwijt vanwege de zonde ondermijnt soms het gestel en brengt de geest uit zijn evenwicht. Dan zijn er valse leerstellingen, zoals die van de brandende hel en de eeuwigdurende pijniging der goddelozen, welke door overdreven en verwrongen beschouwingen over het karakter van God, op gevoelige zielen hetzelfde resultaat hebben uitgewerkt. Vooral ongelovigen hebben gewezen op die ongelukkige gevallen en beweren dat krankzinnigheid een gevolg is van de godsdienst; maar dat is vuige laster, waarvoor zij zich beter kunnen wachten. Inplaats dat de godsdienst van Christus krankzinnigheid veroorzaakt, is dat één van de beste geneesmidde-len daartegen; want daardoor worden de zenuwen aanhoudend gekalmeerd.
De dokter heeft meer nodig dan menselijke wijsheid en kracht, opdat hij kan weten hoe hij moet ingrijpen in die vele moeilijke gevallen van ziekten van geest en hart, waarmede hij te maken heeft. Zo hij onwetend staat tegenover de macht der Goddelijke genade, kan hij de zieke niet helpen, maar zal hij de toestand nog erger maken; maar wanneer hij nauw met God verbonden is, zal hij de zieke, verwarde geest kunnen helpen. Dan zal hij zijn patiënten op Christus kunnen wijzen en hen leren hoe ze met hun zorgen en moeilijkheden kunnen gaan tot de grote Lastdrager.
Er bestaat een door de hemel uitgestippeld verband tussen zonde en ziekte. Elke dokter die een maand zijn praktijk uitoefent, zal dit constateren. Hij kan het feit verdoezelen; hij kan het zo druk hebben met andere dingen, dat zijn aandacht daarop niet valt; maar als hij opmerkzaam en eerlijk is, zal hij moeten erkennen dat zonde en ziekte tof elkaar in verhouding staan als oorzaak en gevolg. De dokter moet dit terdege opmerken en dienovereenkomstig handelen. Wanneer hij het vertrouwen van de zieken gewonnen heeft door hun lijden te verlichten en hen heeft weggehaald van de rand van het graf, kan hij hen leren dat ziekte het gevolg is van zonde, en dat het de gevallen vijand is die probeert hen te verstrikken in praktijken die gezondheid en ziel vernietigen. Hij moet hun de noodzakelijkheid inscherpen van zelfverloochening en van het gehoorzamen aan de wetten van leven en gezondheid. Vooral in het verstand van de jongeren moet hij juiste beginselen ingriffen.
God heeft Zijn schepselen lief met een liefde die zowel teder als sterk is. Hij heeft de wetten der natuur ingesteld, maar Zijn wetten zijn "geen willekeurige eisen. Elk "Gij zult niet", òf van de gezondheidsòf van de zedenwet, bevat of geeft weer een belofte. Gehoorzaamt men daaraan, dan zal een zegen worden ervaren; gehoorzaamt men niet, dan is het gevolg gevaar en ongeluk. Gods wetten zijn ontworpen om Zijn volk nader tot Hem te brengen. Hij wil hen redden van het kwade en hen brengen tot het goede, zo ze geleid willen worden, maar Hij zal hen nooit dwingen. Wij kunnen Gods plannen niet doorzien, maar wij moeten Hem vertrouwen en ons geloof tonen door onze werken. ...
DE DRUKKENDE VERANTWOORDELIJKHEID DER MEDISCHE PRAKTIJK
Bijna elke dag komt de dokter van aangezicht tot aangezicht met de dood te staan. Hij zet zijn voeten, om zo te zeggen, aan de rand van het graf. In vele gevallen loopt die vertrouwdheid met tonelen van lijden en dood uit op zorgeloosheid en onverschilligheid ten opzichte van menselijke ellende, en roekeloosheid in de behandeling der zieken. Zulke artsen schijnen geen teder medegevoel te bezitten. Ze zijn hard en kortaf en de zieken zijn al bang als ze er aan komen. Hoe groot hun kennis en kunde ook is, zó kunnen zulke mannen voor de lijdenden maar weinig goed doen; zo echter de liefde en sympathie die Jezus aan de dag legde voor de zieken samengevoegd worden met de kennis van de arts, zal zijn aanwezigheid een zegen zijn. Hij zal niet op zijn patiënt neerzien als louter een stuk menselijk mechanisme, maar als een ziel die gered wordt of verloren gaat.
De plichten van de arts zijn zwaar. Weinigen beseffen de geestelijke en lichamelijke spanning waaraan hij onderworpen is. Elke geestkracht en elk talent moet in de strijd met ziekte en dood zo krachtig mogelijk ingeschakeld worden. Vaak weet hij dat één verkeerde beweging van de hand, al gaat die maar een haarbreedte in de verkeerde richting, een ziel onvoorbereid de eeuwigheid kan inzenden. Hoe zeer is de gelovige arts aangewezen op het medeleven en de gebeden van Gods volk! .Zijn aanspraken in deze richting staan niet beneden die van de meest toegewijde predikant of zendingsarbeider. Beroofd, zoals vaak gebeurt, van de nodige rust en slaap, en zelfs van de godsdienstige voorrechten op de Sabbat, is hij aangewezen op een dubbel deel van de genade, een dagelijkse nieuwe toevoer, of hij zal zijn houvast op God verliezen en gevaar lopen dieper weg te zinken in de geestelijke duisternis dan mannen van een andere roeping. En toch staat hij vaak bloot aan onverdiende verwijten en men laaf hem alleen staan, het doelwit van Satans hevigste verzoekingen, terwijl hij het gevoel heeft dat hij niet begrepen wordt, verraden door al zijn vrienden.
HET VERKRIJGEN VAN EEN MEDISCHE OPLEIDING
Velen die weten hoe zwaar de plichten van een dokter zijn en hoe weinig kansen dokters hebben om zich te ontspannen na de zorgen, zelfs op de Sabbat, zullen dit niet als hun levenstaak kiezen. Maar de grote vijand is voortdurend bezig de schepselen van Gods hand te vernietigen, en mannen van beschaving en verstand worden opgeroepen om zijn wrede macht te bestrijden. Meer van dat soort mannen zijn nodig om zich aan dit beroep te wijden. Alle mogelijke moeite moet gedaan worden om geschikte mannen te nopen zich voor dit werk te bekwamen. Dat moeten mannen zijn wier karakter gebaseerd is op de brede beginselen van Gods Woord -- mannen die van nature energie, kracht en volharding bezitten die hen in staat zullen stellen een verheven niveau te bereiken. Niet een ieder kan het brengen tot een kundig arts. Velen zijn alleszins onvoorbereid voor dit beroep gaan leren. Zij bezitten niet de vereiste kennis; evenmin hebben ze de bekwaamheid en takt, de nauwgezetheid en het verstand om succes te behalen.
Een dokter kan zijn werk zoveel beter doen wanneer hij lichamelijk sterk is. Is hij zwak, dan is hij niet opgewassen tegen de zware arbeid die som aan zijn roeping verbonden is. Iemand met een zwak gestel, met een zwakke spijsvertering, of die niét volkomen zelfbeheersing bezit, is niet geschikt om alle aard van ziekten te behandelen. Laat men vooral zorgen om geen personen aan te moedigen die misschien nuttig kunnen zijn in een minder verantwoordelijke positie, om ten koste van veel tijd en geld medicijnen te gaan studeren, wanneer er geen redelijke hoop is dat ze zullen slagen.
Sommigen zijn uitgekozen als mannen die voor de artspraktijk geschikt zijn en men heeft ze aangemoedigd om een medische opleiding te volgen. Maar enkelen die als Christenen hun studies op de medische hogescholen begonnen, stelden de Goddelijke wet niet voorop; dat ging met opoffering van beginsel gepaard en zij verloren hun houvast aan God. Zij voelden dat ze, nu ze alleen stonden, het vierde gebod niet konden houden en dwaas en belachelijk zouden zijn in de ogen van de eerzichtigen, de wereldsgezinden, de twijfelaars en de ongelovigen. Tegen een dergelijke vervolging waren ze niet bestand. Ze kregen eerzucht om zich in de wereld een hogere plaats te bemachtigen en zo begonnen ze te dwalen op de duistere bergen des ongeloofs en werden ontrouw. Van alle kanten kwamen de verzoekingen op hen af en ze hadden geen kracht om die te weerstaan. Sommigen zijn oneerlijk en onbetrouwbaar geworden, en zij hebben zich schuldig gemaakt aan ernstige zonden.
In deze tijd schuilt gevaar voor een ieder die voor arts gaat studeren. Vaak zijn de leraars wereldwijze mensen en zijn medestudenten ongelovigen, die zich aan God niets gelegen laten liggen, en zo loopt hij gevaar door deze ongodsdienstige kringen beïnvloed te worden. Maar hoe het ook zij, sommigen hebben de medische school doorlopen en zijn trouw gebleven aan het beginsel. Zij wilden hun studies op Sabbat niet voortzetten en hebben bewezen dat ze voor arts geschikt zijn, terwijl ze de verwachtingen van hen die hun de middelen verschaften de opleiding te volgen, niet teleurgesteld hebben. Evenals Daniël hebben ze God geëerd en Hij heeft hen bewaard. Daniël nam zich voor in zijn hart dat hij de gewoonten van de koninklijke hoven niet zou navolgen; hij zou niet eten van des konings spijzen, noch drinken van zijn wijn.
Hij zag op God voor kracht en genade, en God gaf wijsheid en bekwaamheid en kennis boven die van de astrologen, de waarzeggers en de tovenaars van het koninkrijk. Aan hem werd de belofte waar gemaakt: "Die Mij eren, zal Ik eren".
De jonge arts heeft toegang tot de God van Daniël. Door Goddelijke genade kan hij even bekwaam worden in zijn roeping als Daniël was in zijn verheven positie. Maar het is een fout om een wetenschappelijke voorbereiding tot het allerbelangrijkste te maken, terwijl godsdienstige beginselen, die het fundament moeten vormen van een succesvolle praktijk, verwaarloosd worden. Velen die in hun beroep als bekwame mensen geprezen worden, spotten met de gedachte dat zij, wat wijsheid in hun werk betreft, op Jezus zijn aangewezen. Maar indien deze mannen die op hun wetenschappelijke kennis zo prat gaan, verlicht zouden worden door het licht des hemels, welk een hogere graad van uitmuntendheid zouden ze dan bereiken! Hoe veel sterker zouden hun krachten zijn, met hoeveel groter vertrouwen konden ze dan moeilijke gevallen aanvaarden! De mens die nauw verbonden is met de Grote Heelmeester van ziel en lichaam, staan de hulpbronnen des hemels en der aarde ter beschikking, en hij kan werken met een wijsheid en een feilloze nauwkeurigheid die de goddeloze niet kan bezitten.