In verband met onze conferentievergaderingen in de afgelopen jaren hebben Gods dienstknechten vele kostbare kansen benut om ons volk in te leiden in de praktische methoden om de reddende waarheden van de derde-engel-boodschap onder de aandacht van hun vrienden en kennissen te brengen. Velen hebben geleerd hoe ze als zelfstandige zendelingen kunnen arbeiden in eigen woonplaats en omgeving. Velen zijn van deze jaarlijkse vergaderingen teruggekeerd om met meer ijver en verstand te werken dan tot nu toe.
Het zou God welbehaaglijk zijn, indien veel meer van dit praktische onderricht werd gegeven aan onze gemeenteleden die onze conferentievergaderingen bezoeken dan in de afgelopen jaren doorgaans is geschied. Onze aangestelde arbeiders en onze broeders en zusters in elke vereniging moeten er aan denken dat één van de doelstellingen van onze jaarlijkse vergaderingen is, dat allen kennis mogen verkrijgen van de praktische methoden ten aanzien van persoonlijk zendingswerk. 1909, Vol. 9, blz. 81--87 (Conferentievergaderingen en onze Geschriften)
IN VERSCHILLENDE TAKKEN VAN HET WERK
God heeft ons een bijzonder heilig werk opgedragen en wij moeten bijeenkomen om onderricht te worden, opdat we in staaf zijn dit werk te doen. Wij moeten begrijpen tot welk onderdeel wij persoonlijk geroepen worden wat betreft de opbouw van Gods werk op aarde, de verdediging van Gods heilige wet en de verheffing van de Heiland als "het Lam Gods Dat de zonden der wereld wegneemt". Johannes 1 : 29. We moeten bijeenkomen om de Goddelijke aanraking te ontvangen, zodat we begrip kunnen hebben van ons werk in het gezin. Ouders moeten begrijpen hoe ze vanuit het gezinsheiligdom hun zonen en dochteren kunnen zenden, zó opgeleid en zó geschoold, dat ze als lichten in de wereld schijnen. Wij moeten ook de verdeling van de arbeid leren verstaan en hoe elk onderdeel van het werk bevorderd kan worden. leder moet begrip hebben van de rol die hij moet spelen, opdat er overeenstemming in methode en arbeid is in de gecombineerde arbeid van allen.
Op de juiste wijze geleid, is de conferentievergadering een school waar predikanten, ouderlingen en diakenen kunnen leren een volmaakter werk voor de Meester te doen. Het moet een school zijn waar de leden van de gemeenten, jong en oud, in de gelegenheid worden gesteld de weg des Heren beter te leren kennen, een plaats waar gelovigen scholing kunnen ontvangen die hen zal helpen anderen te helpen.
De beste hulp die predikanten onze gemeenteleden kunnen geven, ligt niet in het houden van preken, maar in het hun opleggen van een taak. Geeft ieder iets te doen voor anderen. Werkt mede om allen te laten zien dat, als ontvangers van de genade van Christus, zij de verplichting hebben voor Hem te werken. En laat men allen leren hoe er gewerkt moet worden. Vooral zij die pas tof het geloof zijn gekomen, moeten geschoold worden tot medearbeiders van God. Eenmaal aan het werk, zullen de neerslachtigen spoedig hun neerslachtigheid vergeten; de zwakken zullen sterk, de onwetenden ver standig worden en allen zullen worden toebereid om de waarheid zoals die in Jezus is, uit te dragen. Zij zullen een feilloze helper hebben in Hem Die beloofd heeft, allen die tot Hem komen, zalig te maken.
In enkele van onze conferenties hebben de leiders geaarzeld deze praktische onderrichtsmethoden in te voeren. Sommigen hebben van nature meer de neiging om te preken dan om te onderwijzen. Maar op zulke gelegenheden als onze jaarlijkse conferentievergaderingen moeten we nooit de kansen uit het oog verliezen die ons gegeven worden om de gelovigen te leren hoe ze praktisch zendingswerk kunnen doen in de plaats waar zij wonen. In vele gevallen zou het goed zijn mannen aan te wijzen die de taak van het geven van onderricht op deze vergaderingen op zich nemen. Laten sommigen helpen de mensen te leren hoe ze Bijbellezingen kunnen geven of hoe ze een vergadering aan huis kunnen beleggen. Anderen kunnen weer de mensen bijbrengen hoe ze de beginselen van gezondheid en matigheid moeten beoefenen en hoe zieken behandeld moeten worden. Weer anderen kunnen werken in het belang van ons uit- geverswerk....
Ons grootste doel moet zijn, niet het inzamelen van geld, maar de redding van zielen; en om tot dit doel te komen, moeten we alles doen wat we kunnen om scholieren te leren hoe aan zielen kennis van de boodschap van de derde engel moet worden bijgebracht. Wanneer we succes hebben in het winnen van zielen, zullen zij die tot het geloof zijn gebracht, op hun beurt weer hun talenten gebruiken om de waarheid aan anderen door te geven. Wanneer we voor de zaligheid van onze medemensen ijverig werken, zal God elke poging van ons zegenen....
DE GESCHRIFTENEVANGELISATIE
Wanneer we de plannen volgen die de Here heeft ontworpen, "zijn we Gods medearbeiders". Welke positie wij ook innemen -- hetzij als verenigingsvoorzitter, pre dikant, leraar, scholier of lekelid -- we zijn God verantwoording schuldig wal betreft de beste gebruikmaking van onze kansen om diegenen die de tegenwoordige waarheid van node hebben, het licht te brengen. En één van de voornaamste hulpmiddelen die Hij ons gegeven heeft, is het gedrukte woord. Op onze scholen en in onze ziekenhuizen, in onze gemeenten en vooral op onze jaarlijkse conferentievergaderingen, moeten we leren van dit kostelijke middel een verstandig gebruik te maken. Arbeiders die met beleid zijn gekozen, moeten onze mensen leren hoe ze op een vriendelijke, innemende manier gelovigen kunnen benaderen en hoe ze in hun landen boeken kunnen plaatsen, waarin de waarheid voor deze tijd duidelijk en krachtig naar voren komt.
Nog een aspect van de colportage.Later waren we op conferentievergaderingen en op grote bijeenkomsten in onze gemeenten, waar de predikanten een helder beeld gaven van de gevaren van de tijd waarin wij leven, en hoe belangrijk het is om met de verspreiding van onze geschriften spoed te betrachten. In antwoord op deze oproepen kwamen de broeders en zusters naar voren en kochten vele boeken. Sommigen kochten er enkele en sommigen kochten grote hoeveelheden. De meeste kopers betaalden de boeken die zij namen. Enkelen zouden naderhand betalen.
Omdat de boeken verkocht werden tegen lage prijzen, sommigen zelfs voor die gelegenheid tegen verlaagde prijzen, werden er velen verkocht, ook door mensen die niet van ons geloof waren. Zij zeiden: "Deze boeken moeten voor ons wel een boodschap inhouden. Deze mensen zijn bereid offers te brengen opdat wij de boeken kunnen kopen, en nu zullen we ze ook nemen voor onszelf en voor onze vrienden."
Maar sommigen van onze eigen mensen waren daarover ontevreden. Een zei: "Dat mag niet zo doorgaan, want anders zullen wij daardoor financiële schade lijden." Toen een broeder met een armvol boeken wegging, legde een colporteur zijn hand op diens arm en zei: "Mijn broeder, wat moet u met zoveel boeken doen?" Toen hoorde ik de stem van onze Raadgever, zeggende: "Verbiedt het hun niet. Dit is een werk dat gedaan moet worden. Het einde is nabij. Wat de verspreiding van deze boeken betreft, is reeds veel tijd verloren gegaan. Verkoopt ze heinde en verre. Verspreidt ze als de bladeren in de herfst. Dit werk moet voortgaan zonder door iemand gehinderd te worden. Zielen gaan verloren zonder Christus. Ze moeten gewaarschuwd worden dat Hij spoedig zal komen op de wolken des hemels."
Enkele arbeiders bleven terneergeslagen. Eén beklaagde zich en zei: "Ze benadelen het uitgeverswerk door deze boeken tegen een zo lage prijs te verkopen; en bovendien berooft deze verkoop ons van een deel der inkomsten die ons werk in stand moeten houden." Dé Stem antwoordde: "Gij zult er geen schade bij lijden. Deze arbeiders die de boeken tegen verlaagde prijs nemen, zouden ze niet zo gemakkelijk kunnen verkopen, als dit zogenaamde offer er niet voor was gebracht. Velen kopen nu voor hun vrienden en voor zichzelf, die daar anders niet over hadden gedacht." -- 1909, vol. 9, blz. 71--73.