Sanatorium, Californië, 17 augustus 1902.
Beste Broeder,ik zal uw vraag, wat u moet doen wanneer zondagswetten van kracht worden, trachten te beantwoorden.
Het licht dat de Here mij gaf ten tijde dat wij juist zo'n crisis verwachtten als waartegenover u schijnt te staan, was dat wanneer mensen bewogen worden door een aardse kracht om zondagsviering in te stellen, Zevende- Dags Adventisten hun wijsheid moesten tonen door hun gewone werk op die dag na te laten en zich te wijden aan zendingswerk.
Zou men zich tegen de zondagswetten verzetten, dan zouden de Godsdienstijveraars die proberen ze dóór te drijven, slechts in hun vervolging worden gesterkt. Geeft hun geen kans dat ze u wetsovertreders noemen. Wanneer men hen hun gang laat gaan om mannen die God noch mens vrezen, de vrije teugel te laten, dan zal voor hen de nieuwigheid daarvan gauw afgaan en zullen ze inzien dat het niet consequent is en het hun evenmin gelegen komt om zo star te zijn in de zondagsviering. Gaat dóór met uw zendingswerk, met uw Bijbel in de hand, en de vijand zal zien dat hij zijn eigen zaak benadeeld heeft. Iemand ontvangt het merkteken van het beest niet wanneer hij laat zien dat hij de wijsheid beseft om de vrede te bewaren door arbeid die aanstoot geeft, na te laten en terzelfder tijd een werk van het hoogste belang te doen.
Wanneer we de zondag wijden aan zendingswerk, zal de zweep ontnomen worden aan de handen van eigenmachtige ijveraars die er behagen in zouden scheppen om Zevende-Dags Adventisten te vernederen. Wanneer ze zien dat wij de zondag gebruiken om de mensen te bezoeken en de Schriften voor hen te openen, zullen ze 1909, Vol. 9, blz. 232--238 weten dat het hun niet zal baten wanneer ze proberen ons werk te hinderen door het maken van zondagswetten.
De zondag kan gebruikt worden om werk te doen op verschillend gebied waardoor voor de Here veel kan bereikt worden. Op deze dag kunnen openlucht-vergade- ringen en huisvergaderingen gehouden worden. Ook kan huis-aan-huis-werk gedaan worden. Wie schrijven, kunnen die dag besteden aan het schrijven van hun artikelen. Wanneer het mogelijk is, houdt dan op zondag godsdienstige bijeenkomsten. Zorgt dat deze vergaderingen belangwekkend zijn. Zingt de ware opwekkingsliederen en spreekt met kracht en zekerheid von de liefde van de Heiland. Spreekt over geheelonthouding en over een waarachtig godsdienstig beleven. U zult aldus veel ervaring opdoen hoe er gewerkt moet worden en hoe men met zielen contact kan krijgen.
Laten ook de leraren van de school de zondag wijden aan zendingswerk. lk werd onderricht dat zij aldus de doelstellingen van de vijand zouden verijdelen. Laten de leraren de scholieren meenemen om bijeenkomsten te beleggen met hen die de waarheid niet kennen. Zo zullen ze meer bereiken dan op welke andere wijze ook.
God heeft ons aangaande ons werk duidelijke richtlijnen gegeven. Wij moeten de waarheid verkondigen over de Sabbat des Heren om de bres te dichten die in Zijn wet is gemaakt. Wij moeten alles doen wat wij kunnen om degenen die in onwetendheid verkeren, licht te brengen; maar we moeten ons nooit verbinden met mensen van de wereld om financiële hulp te verkrijgen.
Van de kinderen Israëls lezen we: "En Ik voerde ze uit Egypteland en bracht ze in de woestijn; daar gaf Ik hun Mijn inzettingen en maakte hun Mijn rechten bekend, welke zo ze een mens doet, zal hij daardoor leven. Daarenboven ook gaf Ik hun Mijn Sabbatten, om een teken te zijn tussen Mij en tussen hen, opdat ze zouden weten dat Ik de Here ben die ze heilig. Maar het huis Israëls werd wederspannig tegen Mij in de woestijn; zij wandelden in Mijn inzettingen niet en verwierpen Mijn rechten, welke zo ze een mens doet, zal hij daardoor leven; en zij ont heiligden Mijn Sabbatten zeer, zodat ik zeide Mijn grimmigheid te zullen uitgieten over hen in de woestijn om hen te verdelgen."
"Maar Ik deed het om Mijns Naams wil, opdat die niet ontheiligd werd voor de ogen van die heidenen voor welker ogen Ik hen uitvoerde. Evenwel hief Ik ook Mijn hand op tot hen in de woestijn, dat Ik ze niet zou brengen in het land dat Ik hun gegeven had, vloeiende van melk en honing, hetwelk het sieraad is van alle landen; daarom dat ze Mijn rechten verwierpen en in Mijn inzet-tingen niet wandelden en Mijn Sabbatten ontheiligden; want hun hart wandelde hun drekgoden na. Doch Mijn oog verschoonde ze, zodat Ik ze niet verdierf en geen voleinding met hen maakte in de woestijn. Maar Ik zeide tot hun kinderen in de woestijn: Wandelt niet in de inzettingen uwer vaderen en onderhoudt hun rechten niet en verontreinigt u niet met hun drekgoden. Ik ben de Here Uw God; wandelt in Mijn inzettingen en onderhoudt Mijn rechten en doet die. En heiligt Mijn Sabbatten; en zij zullen tot een teken zijn tussen Mij en tussen ulieden, opdat gij weet, dat ik de Here uw God ben." Ezechiël 20 : 10--20.
DE TOETS DES HEREN
De Sabbat is de toets des Heren, en geen mens, al ware hij koning, priester of overste, is gerechtigd tussen God en de mens te komen. Wie proberen het geweten van hun medemensen te zijn, plaatsen zichzelf boven God. Wie onder de invloed zijn van een valse godsdienst, wie een onechte rustdag vieren, zullen het positiefste bewijs ten opzichte van de ware Sabbat verwerpen. Zij zullen proberen de mensen te dwingen de wetten van hun eigen maaksel te gehoorzamen, wetten die lijnrecht in strijd zijn met de wet van God. Op hen die in deze weg volharden, zal de toorn Gods vallen. Wanneer ze niet veranderen, kunnen ze de straf niet ontlopen.
De wet om de eerste dag der week te vieren, is het product van een afvallige Christenheid. De zondag is een kind van het pausdom, door de Christelijke wereld verheerlijkt boven de geheiligde dag van Gods rust. In geen geval mag Gods volk daaraan eer bewijzen. Maar ik wil hen aan het verstand brengen dat ze Gods wil niet doen door tegenstand uit te lokken, terwijl Hij wenst dat ze dat vermijden. Zo verwekken zij een vooroordeel, zó bitter, dat het onmogelijk wordt de waarheid te verkondigen. Houdt geen demonstraties op zondag om de wet te trotseren. Wanneer dat in een plaats gedaan wordt, en u daarvoor gestraft wordt, zal hetzelfde gebeuren in een andere plaats. Wij kunnen de zondag gebruiken als een dag waarop het werk bevorderd kan worden, hetgeen van Christus zal getuigen. Wij moeten ons best doen en werken in alle ootmoed en nederigheid.
VERVOLGING IN HET VOORUITZICHT
Christus waarschuwde Zijn discipelen voor hetgeen hun zou overkomen in hun arbeid als evangelisten. Hij wist welk lijden voor hen in het verschiet lag, welke beproevingen en moeilijkheden zij zouden moeten ondergaan. Hij wilde voor hen niet verbergen wat zij zouden moeten doorstaan, opdat, wanneer moeilijkheden onverwacht zouden komen, hun geloof niet zou geschokt worden. "lk zeg het ulieden," zei Hij, "eer het geschied is, opdat wanneer het geschied zal zijn, gij geloven moogt." Door het komen van de moeilijkheden moest hun geloof eerder gesterkt dan verzwakt worden. Zij zouden tot elkander zeggen: "Hij heeft ons gezegd dat dit zou gebeuren en wat we moeten doen om er door te komen."
"Zie," zei Christus, "lk zend u als schapen in het midden der wolven; zijt dan voorzichtig gelijk de slangen en argeloos gelijk de duiven." "Gij zult door allen gehaat worden om Mijn Naam; maar wie standvastig zal blijven tot het einde, die zal zalig worden." Mattheüs 10 : 16, 22. Zij haatten Christus zonder reden. Is het dan een wonder dat ze diegenen haten die Zijn teken dragen en die Zijn werk doen? Zij worden beschouwd als het uitvaagsel van de aarde.
"Wanneer zij u dan in deze stad vervolgen, vliedt naar de andere." Het is niet Gods wil dat ge uw leven zorgeloos in gevaar brengt. "Voorwaar zeg Ik u, gij zult uw reis door de steden van Israël niet geëindigd hebben, of de Zoon des mensen zal gekomen zijn." Vers 23.
Aan de mensen moet de waarheid gebracht worden, duidelijke, positieve waarheid. Maar deze waarheid moet gebracht worden in de geest van Christus. We moeten als schapen te midden der wolven zijn. Wie ter wille van Christus op de waarschuwingen die Hij gegeven heeft, geen acht willen slaan, wie geen geduld en zelfbeheersing willen oefenen, zullen kostbare gelegenheden om voor de Meester te werken, verloren laten gaan. De Here heeft Zijn volk niet de opdracht gegeven om tegen degenen die Zijn wet overtreden, uit te varen. In geen geval moeten wij de andere kerken aanvallen. Laten we beden-ken dat we als volk waaraan een heilige waarheid is toe-vertrouwd, onachtzaam en zeer beslist ontrouw geweest zijn. Het werk is beperkt geworden tot enkele centra, tot de mensen daar zich verhard hebben tegen het Evangelie. Het is moeilijk een indruk achter te laten bij hen die de waarheid zo vaak gehoord en nochtans verworpen hebben....
Dit alles hebben Wij nu tegen. Hadden we ons meer ingespannen om degenen te bereiken, die, eenmaal bekeerd, zouden hebben laten zien wat de tegenwoordige waarheid voor de mensen kan doen, hoe veel verder zou ons werk nu gevorderd zijn. Het is niet goed dat enkele plaatsen al de voordelen zouden hebben, terwijl andere plaatsen verwaarloosd worden.
EEN ERVARING IN AVONDALE
Op onze school in Avondale, nabij Cooranbóng, Australië, moest een besluit genomen worden over de kwestie van zondagsarbeid. Het leek er op dat men ons spoedig zo aan banden zou leggen, dat we op zondag niet meer zouden kunnen werken. Onze school was te midden der bossen gelegen, ver verwijderd van enig dorp of spoorwegstation. Niemand woonde dicht genoeg bij om in enig opzicht hinder te hebben van hetgeen wij zouden doen. En toch werd op ons gelet. De ambtenaren werd aangezegd onze school met het terrein te inspecteren, en ze kwamen. Ze hadden heel wat kunnen zien, wanneer ze van plan geweest waren ons moeilijkheden in de weg te leggen, maar ze schenen geen nota te nemen van degenen die aan het werk waren. Zij hadden in ons als volk zoveel vertrouwen en zo'n grote eerbied voor ons vanwege het werk dat we in die streek hadden verricht, dat ze meenden ons in alles te kunnen vertrouwen.
Velen erkenden het feit dat de hele streek daar veranderd was, sinds wij er ons gevestigd hadden. Een vrouw die de Sabbat niet vierde, zei eens tot mij: "U zoudt me niet willen geloven wanneer ik eens alles zou vertellen van de verandering die zich hier in de streek voltrokken heeft doordat u hier een school hebt geopend en die kleine bijeenkomsten hebt belegd."
Toen onze broeders dus met vervolging werden bedreigd en niet wisten wat ze moesten doen, werd dezelfde raad gegeven als ook gegeven was inzake de kwestie van de spelen. Ik zei: "Gebruikt de zondag om zendingswerk voor God te doen. Leraren, gaat mee met uw scholieren. Neemt hen mee naar de ‘bush' (zo noemt men in Australië de dun bevolkte streken in de bossen waar de huizen soms wel drie of meer kilometer van elkaar liggen) en zoekt de mensen op in hun huizen. Laat hen weten dat u belangstelling koestert voor de zaligheid van hun ziel." Dat hebben ze gedaan met als gevolg dat ze persoonlijk een grote zegen hebben ontvangen en ook anderen konden helpen. De zegen Gods rustte op hen toen ze ijverig de Schriften onderzochten om daaruit te leren hoe ze de waarheden uit het Woord moesten brengen opdat die waarheden gunstig ontvangen zouden worden.
Wij moeten alles doen wat wij kunnen om het vooroordeel weg te nemen dat zo velen koesteren tegen ons werk en tegen de Bijbelse Sabbat.
Leert de mensen in alle opzichten te leven naar de wetten van hun Staat (van hun land), wanneer ze dat kunnen doen zonder in strijd te komen met de wet van God.
Soms zijn de harten van de vervolgers ontvankelijk voor Goddelijke indrukken zoals het hart van Paulus vóór zijn bekering.